POESIA- FRANCISCO BRIVES


Teño unha patria
podre de loitas e politicas,
carraxes, fosas e mortes,
vivo un tempo demócrata.
Teño unha caixa boba
onde ollar o mundo,
un lastre cheo de mortos,
aprestos e agachadas.
Folgas e praias
pateras e bateas renegridas
do fuel dun “Prestige”
que nos trouxo a morte
Teño unha pátria que dín é
miña e que eu non sinto
nen ollamos do mesmo xeito.
Ando fora da casa.

FRANCISCO BRIVES

FRANCISCO BRIVES
FRANCISCO BRIVES
GALERIA FOTOS

FRANCISCO BRIVES

francisco brives

francisco brives
FRANCISCO BRIVES

FRANCISCO BRIVES -fotografia (Carmen Amigo)

Francisco Brives

FRANCISCO BRIVES

FRANCISCO BRIVES
durmiente IV foto-Eva Davidova

Francisco Brives

Francisco Brives

BRIVES-(foto Gustavo Vilariño)

Francisco Brives

FRANCISCO BRIVES

FRANCISCO BRIVES
FRANCISCO BRIVES-DIRECTOR

F.Brives

Francisco Brives

Francisco Brives

Francisco Brives

Francisco Brives

Francisco Brives

Francisco Brives

CURRICULUM

FRANCISCO BRIVES

HISTORIAL

Historia del Arte UNED
Real conservatorio Superior de Música
Escola Dramatica Galega
Escola de teatro Fisico 2 años Danthea
Escola de Tempo libre Alento (Monitor de dramaterapia y música)
Estudios de Doblaje y dicción (Estudi1 e Itereuropa)
Curso de Escenografia RESAD
Escuela Cuarta Pared
MPDL-Curso de Reabilitación Urbana en el marco de cooperación

LIBROS PUBLICADOS

Claves y estrategias Metateatrales (editor)

Huerfanos de Cernuda edit- O Grelo

A Coruña a luz das letras edit-Trifolium
Cuarto de geranios o la habitacion de Maria Cuadernos inutiles L-8
Os de Montealto non levamos Paraguas Voceiro de Zalaeta
O meu libro das sombras O Grelo Ediciós
Loba Maria Editorial La Avispa
El Sexo de un Anarquista Triangulo Distribuciones
Odisea (magacine) Articulista Opinión
As + perralheiras (magacine) Colaborador Habitual
Letrista (discografia) Manu Clavijo
Glife Mexico Colaborador Habitual
Dos manzanas.com Colaborador

EXPERIENCIA PROFESIONAL

CINE
La esquina Liberto Rabal
Síndrome Liberto Rabal
Oh Cielos! Ricardo Franco
Unna Marcel Van Brakel (Alemania)

CORTOS
Jirones del alma David Dourel
Las noches vacias Liberto Rabal
Primitive Francisco Brives
La trama Abrahan Vicente
Perversa Amistad Ainoa Siguero
La Deuda Hector Caño

TEATRO
Yo me bajo en la proxima…. Cristina Marsillach Madrid
Cretenses Fernando Gimenez Madrid
The invisible cities Benno Boudgoust Alemania
No te escaparas Eddy Vereycken Alemania
Hamlet Machine Nada Kokotovich Alemania
Time Carrusel Komei Sugano Japon
Blastoidea Eddy Vereycken Belgica
El niño instantaneo Luis Castilla Madrid
A divina Tolemia Carlos Martinez Galicia
A Cancion do deserto Manuel Lourenzo Galicia
A Campá Fernando Martinez Galicia

AUTOBIOGRAFIA

Cando neno lembro a mesa da cociña onde a miña nai sentaba me a falar de Rosala de Castro namentres limpaba. Aprendín ler cun libro de poemas (Cantares Gallegos) que aínda esta na casa ( Castellanos de Castilla.....) As tardes de sol na cociña onde podíase ver daquela o mar e a Torre de Hércules tráenme... sabor a tomate e son de poemas, que eu lía torpemente para facer conta de que xa era grande.
Aprendín ler aos tres anos, antes de ir a escola, na casa non se falaba galego mais sempre gustaron da "negra sombra" e o meu avó (cego) cantaba sentado no salón "unha noite na eira do trigo..." como un mantra que lle levaba a vida.
Na coral "El Eco" onde os meus pais cantaron mil anos, chamábanme o pequeno poeta, e recitaba aos clásicos que o meu pai fixérame aprender para as ocasións (Diligencia de carmona, la de las mulas castañas...../ Con diez cañones por banda......) despois de que o mestre Eduardo Diehl (autor de Morriña) fixera soar un piano.
A poesía leva no sangue facéndome música dende que teño xuízo. Agora son home de sementes e mar nunha terra éstrana. O artista, o creador ten de buscar o xeito de expresarse, e coido que eu aínda ando buscalo. A mellor das obras sempre e a obra vivida, a lama da experiencia.
Coido que o que escribo coma o que pinto ou interpreto e unha necesidade. Non sei vivir doutro xeito, nen quero.
Admiro ao grande Celso Emilio Ferreiro que acompañou os meus primeiros pasos nun escenario. Recitei os seus poemas por moitos pequenos pobos da Galiza e gardo a forza da súa lírica e compromiso social que desprende a súa obra.
Sempre darei conta da miña condición homosexual por que conto que fai de min e da miña obra sinal de loita cara a soñar un mundo mellor de igualdade e normalidade. Son profundamente anti-Catolico, e mais son Apostata e coido que só desterrando as relixións do ensino formaranse xeracions de rapaces sans mentalmente.... xa non era sen tempo!


Francisco Brives

BLASTOIDEA

BLASTOIDEA
BRIVES-foto Paul Malsche

LAS NOCHES VACIAS (RABAL)

LAS NOCHES VACIAS (RABAL)
BRIVES(HOMBRE DE NEGRO)

CORREOS Y TELEGRAFOS

CORREOS Y TELEGRAFOS
F. BRIVES (direccion Maria Gray)

SINDROME (LIBERTO RABAL)

SINDROME (LIBERTO RABAL)
LONGAMETRAXE (F.BRIVES)